Foute beslissing !’ zei Tomas De Soete voor gans Vlaanderen vanuit zijn Glazen Huis tijdens de Warmste Week editie 2008, toen we hem bekenden dat we van Gent naar Ruddervoorde (in West-Vlaanderen dan nog) zouden verhuizen.

We hadden er dan ook niets te kort : lekker gesetteld in een aangename buurt met tal van mogelijkheden tot ontspannen. Eén daarvan was de MrT-Triathlonclub Gent (MTTG), waar ondergetekende toendertijd – jawel – voorzitter was.

De verhuis naar Ruddervoorde betekende dus ook op zoek gaan naar een andere sportclub. Het werd – op aanraden van ene MC uit W, eveneens lid in MTTG – vzw SUST-vrienden.

 

Ik trof er goed gezelschap. Terend op mijn triathlonconditie kon er zelfs tijdens het fietsen al eens een babbeltje geslagen worden. Deze babbeltjes kregen in West-Vlaanderen zelfs een uitloper in één of andere dorpskroeg; iets wat ik met de halve-pro’s van Gent dan weer niet gewoon was, maar ik leer snel😊.

Sporten bleek hier dus niet alleen in vorm blijven maar bevatte ook een ferme brok gezelligheid, wat stoerdoenerij, beter bekend als ‘haantjesgedrag’ en stevig lol trappen.

Het bleek zelfs een groep te zijn, die tijdens extra evenementen binnen of buiten de landsgrenzen, garant stond voor plezier.

Tijdens één van deze kreeg ik mijn bijnaam toebedeeld : de R v R , waarvan de betekenis slechts voor de intimi bekend is en waar anderen het raden naar hebben.

Bij MTTG denken ze aan : Rijdt verdorie Rap – een verdienstelijke poging, lijkt me😊.

 

SUST is voor mij dus De Ideale Wereld, een bezigheid waar ik, na een winter op de rollen, toch steeds echt wel naar uitkijk. Ambiance, op en na(ast) de fiets. SUST is een MUST.

 

By the way, Tomas De Soete ? Sans rancune, maar je had het bij het verkeerde eind. We hebben ons de verhuis nog niet beklaagd !

 

 

 

 

Mijn bijnaam in de groep is - wielergerelateerd : “den Thomas“

​

Reden: Thomas Voeckler / Thomas De Gendt : twee mannen die beter dan middelmatig bergop rijden, nu en dan eens een straffe stoot uitsteken,

en het trainen en het zich soigneren op hun eigenwijze manier doen.

Bekkentrekkers ook wanneer het niet zo goed loopt.)

 

Mijn favoriete veldrijder-wegrenner is Thomas (jawel weer nen Thomas) Pidcock.

​

 Mijn pepmiddel op zondagmorgen : starten met een goed volgepropte maag, onderweg nen straffe kaffie, en graag ook stevig napraten erna (ook dat laatste pept me echt wel op)

 

Mijn favoriete drankje na een rit : RedBack

 

Ik heb ook een Blauw Zwart hart, ben ook een beetje duatleet (loper), en mijn

bijnaam niet- wieler gerelateerd (verkregen van mijn schoonfamilie) : “den pekker” 

Geen idee waarom ??

 

 

 

 

Ik ben Steven Van Compernol AKA Jempi (Monseré).

 

JP is gestorven op de dag dat ik geboren ben : op 15 maart 1971.

Dus ik geloof graag dat ik de reïncarnatie ben van deze wereldkampioen.

Die dan ook nog eens begraven ligt in Beveren (Roeselare) op hetzelfde kerkhof als mijn grootouders (langs moederskant)!

En ik ben geboren in Roeselare! Dat is geen toeval meer…

​

Wist je trouwens dat Jean-Pierre Monseré zijn eerste officiële overwinning als beroepsrenner behaalde in 1963 (7 juli) tijdens ...de Sint-Elooisprijs te Ruddervoorde ?

 

Om te recupereren kan ik niet anders dan een Roeselaars drankje nuttigen; een Rodenbach. (kheb vanalles geprobeerd 😉 , maar dit werkt het best)

 

Ik moet nog veel ontdekken op de fiets, gezien ik nog maar een paar jaar het stalen ros bestijg, maar bij Sust zijn er goeie leermeesters.

 

Allée rrroulez…

​

​

 

 

Wat mijn bijnaam in de groep is?

​

Déléguéedes femmes

​

Als relatief koersfietsgroentje (pas lid sinds 2020), maak ik in 2023 mijn intrede tot het 'fijnste bestuur van Vlaanderen'. 

Dat wordt me toch gezegd.

Zeker is dat het een bestuur is van de heel fijne vereniging SUST !

​

Daarvoor wil ik me graag engageren.... als routeplanner, kletscompagnon alsook om onze vrouwenéquipe een stem te geven.

En om af en toe een rosé'tje te drinken :)

​

"Rosé'tje" kreeg ik afgelopen zomer als roepnaam, maar evengoed "'t is een echte Wille".

​

En, met mijn Melikoekje in de hand, kijk ik erg uit naar de start van ons nieuw fietsseizoen

waarin weer tal van topritten en dito activiteiten ons pad zullen kruisen !

​

​

​

 

 

Wat mijn bijnaam in de groep is?

​

?????

​

Mijn energiepil ?

​

"Fietsen in tof gezelschap, je een keer goed in het zweet werken,

afsluiten met een gezellige babbel

en een welverdiende Rodenbach !"

​

 

 

 

​

Mijn bijnaam in de groep is : Willy

Willy ? wel van de bekende verzorger Willy Voet, maar ook de naam van mijn pa en ook bekend wegens mijn zangtalent als Will Tura...

​

Mijn favoriete wielrenner allertijden was Eddy Merckx, later Tommeke Boonen en nu heb ik een boontje voor Remco Evenepoel.

​

Na een rit nuttig ik altijd eerst een chocomelkske en dan schakel ik over naar een Rodenbach ...

​

Wat ik gebruik als stimulans : nikske - alles is puur : bananen, perperkoek (liefst met suikerbollekes erop) en Griekse yoghurt

​

Mijn motto is : blijven stampen

​

Mijn grootste miserie is bergop fietsen - da's afzien ....,maar blijven stampen

Mijn grootste genot is samen rijden en samen napraten.

​​

​​

​

​

​​

• Roepnaam in het peloton: de Kazak

​

• Levensmotto: ‘Wie deelt, heeft meer"

​

• Meest grandioze uitvinding: de gloeilamp (Edison)

​

• Belangrijkste gebeurtenis in de geschiedenis: vrouwenstemrecht (1948)

​

• Gevoeligste lichaamsplek: auricula

​

• Fan van: Wout Van Aert

Dankwoord aan onze ere “président” Rik

Bij de wieg van vriendengroep Sust is hij als 1e voorzitter  voorzichtig opgestaan.

En ere aan wie ere toekomt : onze Rik heeft dit echt wel goed gedaan.

Meer dan een decennium lang, is hij onze vereniging  als “Notre Président” voorgegaan.

Het belang van de sust-groep heeft hierbij altijd op de eerste plaats gestaan.

 

Als vroegere mountainbiker is er  – op den Hendriksberg – een dreef naar hem genaamd.

Zijn straffe spurt  bergopwaarts in Bulskampveld, op de lange ”Via Rik”, was indertijd echt befaamd.

 

Op zijn koersfiets is onze erepresident Rik als een wisse zo taai.

Hij geeft nooit op, maar lost alleen een beetje in den bergop, of in den draai.

 

Een stevig winderig ritje richting Zuid-Westen, dat hebben we met Rik heel dikwijls gedaan,

Krom gebogen, trekkend en sleurend aan zijn stuur, zag hij daarbij den Yzertoren niet altijd staan.

 

Met bestuur en leden werden, mede op zijn initiatief, ook naast de fiets heel wat plannen gesmeed.

Gezinsfietstocht en Ontbijtbuffet werden opgestart,  Rik maakte hierbij ’s morgens vroeg altijd drie perfect afgemeten douches koffie gereed.

 

Ook bij de organisatie van de sportquiz kwam Rik als presentator of juryvoorzitter tot zijn recht,

En wat Beloken Pasen betekent, weten we nu ook wel echt.

 

Spinning for Live was, samen met de vrienden van Blauwe Wimpel, twee keer een voltreffer van formaat,

Met Rik als aantrekkelijke chef-barman, stonden ogenblikkelijk al onze rennersvrouwen als barmoeder paraat.

 

In rustige, eerder intieme groep,  leerde Rik ons ook het Franse Chanson beter kennen.

Hij mag ons de komende jaren nog altijd eens met een privé-optredentje verwennen.

 

Woorden van lof en waardering  voor onze erevoorzitter zijn dan ook meer dan terecht.

Rik, je was een prachtkerel als voorzitter, bij deze duizend keren bedankt, oprecht.

 

De Nieuwe Bestuursploeg